89/11/20
11:34 ص
خداوند در عالم آفرینش پدیده ای بنام انسان که اشرف مخلوقات است آفریده
که این پدیده دارای دو بعد اساسی مادی و معنوی است و سرتاسر نیاز و فقر ...
و طبعا این نیاز متوجه هر دو بعد انسان است.
یعنی انسان به واسطه داشتن دارایی ها نیازمند شدید به رشد و تکامل
است و در نتیجه بالندگی و شکوفایی.
اصولا نیاز است که انسان را وادار و دوستدار به خواستن ها
و به تکاپوی رسیدن به آن ها می نماید.
در واقع انسان با احساس به رفع نیاز، قدم به قدم اشتیاق به تکامل در او ایجاد می شود
و وقتی به حرکت در آمد و برای رفع نیاز تلاش کرد هر قدمی که نیازش برآورده شده باشد
حتما جایگزینی از جنس توانستن در او ایجاد می شود و او را برای سوق به قدم بعدی شوق داده
و بر می انگیزاند و اگر انسان خوب و با دقت به نگاه خود نظاره کند خواهد دید که
در اوج قله نگاهش بنایی با نام نماز برای نیاز مهم انسانی اش وجود دارد که فقط باید ره پوید
تا شوق عطش جوشش را حس کرده و در تپش عشق نماز یار،
رفع نیاز را به تماشا بنشیند و به قله در آید.
آری همانگونه که برای برداشتن آب نیاز به ظرف است برای رفع نیاز هم احتیاج به ظرف نماز است
و فقط در وقت نماز و ظرف نماز است که می توان خواسته های عالی را
برای متعالی شدن مطرح کرد.
حدیثی از امام جعفر صادق (علیه السلام):
لکل صلاة وقتان: اول و آخر؛
فاول الوقت افضله و لیس لاحد ان یتخذ آخر الوقتین وقتا الا من علة
و انما جعل الآخر الوقت للمریض و المعتل و لمن له عذر
و اول الوقت رضوان الله، و آخر الوقت عفو الله.
هر نمازی دو وقت دارد: اول و اخر؛
اول وقت بهترین آن است. هیچ کس نباید بدون علتی نماز را به آخرین وقت موکول نماید.
آخر وقت فقط برای بیمار و علیل و کسی که عذری دارد قرار داده شده است.
اول وقت خشنودی خدا و آخر وقت آمرزش خدا.
میزان الحکة جلد7 حدیث 10690
اخلاق من اینه که دوست دارم شیرینی مطالب و حکمت هایی رو که قسمتم میشه با همه تقسیم کنم ... مطالبی که بعضیاش حاصل یک عمر گچ تخته خوردنه ...
بیانیه...
